ಅಳು

ನಾನು ಆ ಸಂಜೆ ಅತ್ತಾಗ,
ಕಣ್ಣ ಬಿಂದು ನನ್ನ ಕಾಲಿಗೆ ಬಿದ್ದಾಗ,
ಯಾರು ಬಲ್ಲರು ನನ್ನ ಒಳಮನಸ್ಸಿನ ಕೂಗು
ಮೂಕನಾಗಿ ನೋಡುತಿದ್ದ ದೇವರೇ ನೀ ಬೇಗ ಹೇಳು !!

ಅಂದು ಮಗುವಾಗಿ ಪ್ರತಿದಿನ ಅತ್ತಿದ್ದೆ,
ಅಮ್ಮ ಸಂತೈಸಲು ಎಲ್ಲವನ್ನು ಮರೆತಿದ್ದೆ,
ಅಂದು ಸೋಲಾಗಿ ಪ್ರತಿಕ್ಷಣ ಕೊರಗಿದ್ದೆ,
ಗೆಳತಿ ಪ್ರೋತ್ಸಾಹಿಸಲು ಗೆಲುವನ್ನೇ ಸೋಲಿಸಿದ್ದೆ !!

ಇಂದು ಮಡದಿಯ ತೋಳಲ್ಲಿ ಅತ್ತಿದ್ದೆ,
ಸಾಧನೆಯ ಪಥದಲ್ಲಿ ಕಂಗಾಲಾಗಿ ನಿಂತಿದ್ದೆ,
ಕೊನೆಗೆ ಮಕ್ಕಳ ಮುಂದೂ ಅತ್ತಿದ್ದೆ,
ಅವರ ಚಿಕ್ಕ ಆಸೆಯ ಇಡೆರಿಸಲಾಗದೆ ಮರುಗಿದ್ದೆ !!

ಪ್ರತಿ ಸೋಲಲ್ಲೂ
ಮುಂದೆ ಗೆಲುವೆಯಂಬ ಆಶಾವಾದಿಯಾಗಿದ್ದೆ,
ಪ್ರತಿ ಅಳುವಿನಲ್ಲೂ
ಮುಂದೆ ನಗುವೆಯಂಬ ಸದ್ಬಯಕೆ ಹೊತ್ತಿದ್ದೆ,

ಯಾಕಾದರು ಈ ಅಳುವು ಮತ್ತೆ ಮತ್ತೆ ಬರುತ್ತಿದೆ,
ನನ್ನ ಹಳೆಯ ಕಹಿ ನೆನಪುಗಳ ಕೆದಕುತ್ತಿದೆ,
ಸದಾ ಕಣ್ಣಿಂದ ನದಿಯಾಗಿ ದುಮುಕ್ಕುತ್ತಿದೆ,
ನಗುವನ್ನೇ ಅಳಿಸಿ ಮೈಮರೆಯುತ್ತಿದೆ !!